Ήταν μια υπέροχη βραδιά για πολλούς λόγους! Αφενός γιατί ήταν ο Φοίβος τον οποίο ξεχωρίζω και θαυμάζω απεριόριστα. Αφετέρου γιατί ακούσαμε κομμάτια όπως " Ο Διπλοπαντρεμένος" και το "Τό ´πα τό κανα" αλλά και το "Με φλάουτα και κιθάρες" που δεν τα ακούμε ζωντανά. Επί τη ευκαιρία να σημειώσω ότι θα ήθελα να ακούσω ζωντανά κι άλλα κομμάτια απ´ την "Παρέλαση", είναι πολύ χαριτωμένα κι ας
μοιάζουν παιδιάστικα στο Φοίβο... Φυσικά οι διαφημίσεις ήταν ευφάνταστες όπως κι όλοι οι συνοιρμοί που προλογίζουν τα τραγούδια βλέπε Lol κ.λ.π. Ένας πολύ σημαντικός λόγος που αγαπώ τον Φοίβο είναι γιατί μου ανοίγει ορίζοντες στα στεγανά των μουσικών προτιμήσεων και παρακολουθώντας τον ανακαλύπτω καλλιτέχνες σεμνούς και ουσιαστικούς όπως ο Μπακιρτζής που αδιαφορεί για την υπερεκτιμημένη "σκηνική παρουσία" και τραγουδά χαλαρά με τα χέρια στις τσέπες και φορώντας το ένα από τα δύο συνολικά πουκάμισα που έχει και χωρίς να ντρέπεται να σου πεί πως ξεχνά τους στίχους και πως παθαίνει πανικό βλέποντας καινούριες φάτσες στο ακροατήριο!!! Επίσης θέλω να ευχαριστήσω το Φοίβο που επιλέγοντας τραγούδια άλλων
καλλιτεχνών και κυρίως άλλων ρεπερτορίων μου δίνει την ευκαιρία να ακούσω με συμπάθεια κομμάτια που μέχρι πρότεινος με εκνεύριζαν αφόρητα όπως το "Γιατί γλυκειά μου κλαις".

Haidi

Μόλις γύρισα από την πρεμιέρα του Φοίβου στο ΓΥΑΛΙΝΟ!!! Καταρχήν, νιώθω την ανάγκη να πω από καρδιάς ένα μεγάλο "ευχαριστώ" σε όλους όσοι συνέβαλαν στο να περάσουμε σήμερα μια αξέχαστη βραδυά: Στον Φοίβο, στην καταπληκτική μπάντα του, στον Αργύρη Μπακιρτζή και στην Πέννυ Μπαλτατζή. Και φυσικά, σε όσους γνωστούς είδα σήμερα στο "Γυάλινο" [πραγματικά, είχα γύρω μου πολύ ωραία παρέα !!!]. Τι ξεχώρισα :

- Η μπάντα του Φοίβου, ή, καλύτερα, το "κουαρτέτο" που τον συνόδευε. Πνευστά [σαξόφωνα και φλάουτο, φοβερός ο μουσικός που τα έπαιξε], μπάσο [ηλεκτρικό και κοντραμπάσο], ντραμς και πλήκτρα !!! Όλοι τους καταπληκτικοί μουσικοί, που συνέβαλαν στο να αποκτήσουν τα τραγούδια του Φοίβου "τζαζέ" υπόσταση. Πραγματικά, ήταν έπληξη η "τζαζ" εκδοχή των τραγουδιών, καθόσον από πέρυσι τα είχαμε συνηθίσει με τη "ροκ εκδοχή" τους, ενορχηστρωμένα με ηλεκτρικές κιθάρες. Και μάλιστα ... παρεμβάλλονταν "τζαζ αυτοσχεδιασμοί", από ΟΛΑ τα όργανα, κάνοντάς μας να αισθανόμαστε ότι βρισκόμαστε σε κάποιο τζαζ - μπαρ !! Προτείνω να προσέξετε τις στιγμές των τραγουδιών όπου με ευρηματικό τρόπο αλλάζει ο τόνος τους και τα όργανα αυτοσχεδιάζουν μερικούς τόνους παραπάνω από εκεί που τραγουδάει ο Φοίβος!! Όπως, επίσης, τα γυρίσματα του κοντραμπάσου [τι καταπληκτικό όργανο ... Και χάρηκα πολύ που ο ήχος ήταν τέτοιος ώστε να το ακούμε πολύ καθαρά και να μη χάσουμε ούτε νότα από όσα έπαιξε !!!]. Αλλά και σε όσους μαθαίνουν ντραμς, προτείνω να προσέξουν το "τζαζέ" παίξιμο του ντράμερ της μπάντας !!!

- Η στιγμή που η Πέννυ Μπαλτατζή, φορώντας ένα φόρεμα που ... παρέπεμπε σε άλλες, παλαιότερες εποχές, τραγούδησε ένα παλιό τραγούδι του ΚΩΣΤΑ ΓΙΑΝΝΙΔΗ, που λέει "πόσο λυπάμαι τα χρόνια που πήγαν χαμένα, πριν να γνωρίω εσένα, που πρόσμενα καιρό", το οποίο είχε τραγουδήσει πριν πολλάαααα χρόνια η Σοφία Βέμπο .... Απλά υπέροχη !!! Πόσο, μάλλον, όταν από πίσω της βρισκόταν ο Φοίβος, ο οποίος τη συνόδευε παίζοντας κιθάρα !!! Θα έλεγε κανείς ότι αυτή η σκηνή σαν να ξεπήδησε από κάποια παλιά ασπρόμαυρη ταινία !!!

- Το "διαφημιστικό διάλειμμα" πριν το διάλειμμα της παράστασης. Ω, ναι, ο Φοίβος και η μπάντα του έπαιξαν τραγούδια από παλιά διαφημιστικά σποτάκια της κρατικής τηλεόρασης : Δυνατός και γερός για να γίνεις, κάθε μέρα Carnation να πίνεις / Απόλαυση να λούζομαι με Βελαπόν / Και τι κουτί - κουτί, και τι κουτί - κουτί τώρα η Χένιγκερ καινούρια σε κουτί [αυτό κι αν ήταν έκπληξη] κλπ κλπ .... Για μένα, που γεννήθηκα στις αρχές των 70ς, όλο αυτό ήταν ένα πολύ όμορφο ταξιδάκι στα παλιά. Αλλά και οι μικρούληδες γύρω μου [οι περισσότεροι γεννηθέντες από τα μέσα των 80ς και εφεξής], που σήμερα ήμασταν παρέα, γνώριζαν τα τραγούδια από τα σποτάκια και τα τραγουδούσαν [ακόμη και το σποτάκι "και τι κουτί - κουτί" που ... είχε κάνει θραύση περί το 1977 - 1978, με εκείνον τον αλησμόνητο τύπο με το παχύ μουστάκι που το τραγουδούσε κουνώντας τα κουτιά της μπύρας] Βρε μικρούλια, πού τα ξέρετε εσείς αυτά ???

- Και στο δεύτερο μέρος .... βγήκε στη σκηνή ο Αργύρης Μπακιρτζής, συνοδευόμενος από τον ακορντεονίστα Βαγγέλη Παπαγεωργίου, που συμπλήρωσε κι αυτός τη μπάντα!!!

Λοιπόν, εκείνο που χαρακτηρίζει τον ΑΡΓΥΡΗ ΜΠΑΚΙΡΤΖΗ από τότε που ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του στο ελληνικό τραγούδι [έτος 1981 με εκείνο το φοβερό και ανεξάρτητης παραγωγής δισκογραφικό ντεμπούτο των ΧΕΙΜΕΡΙΝΩΝ ΚΟΛΥΜΒΗΤΩΝ, ηχογραφημένο στο στούντιο ΑΓΡΟΤΙΚΟΝ του Νικόλα Παπάζογλου στη Σαλονίκη] είναι ένας γοητευτικός ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΙΣΜΟΣ, σε συνδυασμό με ένα εξίσου γοητευτικό "ΧΥΜΑΔΙΟ" που τον διακρίνει σε όλες τις "εκφάνσεις" του : είτε όταν ηχογραφεί δίσκο, είτε όταν εμφανίζεται επί σκηνής κλπ κλπ .... Κι όμως, τόσο τον "ερασιτεχνισμό" του, όσο και αυτή τη "χύμα κατάσταση" μάς τα προσφέρει με τον πλέον αριστοτεχνικό τρόπο!!!

Κάτι τέτοιο συνέβη και προχθές με την εμφάνισή του στο δεύτερο μέρος του προγράμματος στο Γυάλινο: Ανέβηκε στη σκηνή με τέτοια άνεση που ... νόμιζες ότι πήγαινε να συναντήσει τους φίλους του σε κάποια ταβέρνα της Σαλονίκης ή της Καβάλας για να πιούνε τσίπουρα και όχι για να συμμετάσχει στο πρόγραμμα κάποιου μαγαζιού!!! Από την πρώτη στιγμή που τον έβλεπες καταλάβαινες ότι πρόκειται για έναν "ωραίο" και "μερακλή" άνθρωπο, που κουβαλάει μαζί του "ψήγματα" από την ιστορία και τις παραδόσεις του τόπου μας [από Βυζάντιο, από ρεμπέτικο τραγούδι κλπ], καθώς, επίσης, και εικόνες ή αξίες που κοντεύουμε να ξεχάσουμε!!! Ο δε Φοίβος αποδείχθηκε άξιος οικοδεσπότης: Τον άφησε να μάς διηγηθεί τις ιστορίες του [οι περισσότερες ακατάληπτες για εμάς που έχουμε μεγαλώσει στη σύγχρονη μεγαλούπολη, κάτι έλεγε για "δακοκτόνους", κάτι για "ξεχασμένους καφενέδες σε απομακρυσμένα χωριά" κλπ], χωρίς να τον διακόπτει!!!

Και εύλογα θα ρωτήσει κανείς : "Τελικά ο Φοίβος και ο Αργύρης τα κατάφεραν και ταιριάξανε ??" Λοιπόν, σάς απαντάω πως "ΝΑΙ", και, μάλιστα, με τον καλύτερο τρόπο!!! Κατάφεραν και βρήκανε πολλούς "συνδετικούς κρίκους" μεταξύ τους. Παραδείγματα: Ο Μπακιρζής τραγούδησε ένα τραγούδι για κάποια Ρωσίδα ή Ουκρανή που δουλεύει γκαρσόνα στο καφενείο ενός ξεχασμένου χωριού και σερβίρει καφέ στους γέροντες. Έτσι, οι συνειρμοί με τη γκαρσόνα του "Χάλια" ήταν αναπόφευκτοι!!! [Να σημειώσω ότι οι στίχοι σε αυτό το τραγούδι είναι του ποιητή / θυμόσοφου ΣΤΑΥΡΟΥ ΚΑΡΑΜΑΝΙΩΛΑ από τη Θάσο, που είναι ετών 100 και αποτελεί το γηραιότερο μέλος των Χειμερινών Κολυμβητών!!!] Επίσης, ο Μπακιρτζής, ψάχνοντας να βρει "κοινά σημεία" του δικού του κόσμου με τον κόσμο του Φοίβου, μάς διηγήθηκε την ιστορία για κάποιον Τσαλίκη {!!!} που πριν καμιά 60αριά χρίνια ψέκαζε τις ελιές για να φύγει ο δάκος!!! Έτσι, κάναμε συνειρμούς με τους στίχους του Φοίβου "ως εδώ Τσαλίκη" κλπ κλπ .....

Πολύ όμορφες ήταν οι στιγμές όπου ο Φοίβος και ο Μπακιρτζής τραγούδησαν από κοινού τραγούδια των Χειμερινών Κολυμβητών!!! Όπως, επίσης, και όταν ο Μπακιρτζής επιχείρησε να τραγουδήσει τραγούδια του Φοίβου και, συγκεκριμένα, την ΟΜΟΡΦΗ ΠΟΡΤΑ και τον ΚΑΘΡΕΦΤΗ. Τον φαντάζεσθε να τραγουδά με τη χαρακτηριστική / ιδιότυπη φωνή του στίχους όπως "τρώγοντας τσιπς και Σοκοφρέτες" ή "βλέποντας σπλάτερ" ??? Κι όμως .... στίχους εντελώς "ξένους" στον δικό του κόσμο τους απέδωσε μια χαρά !!!

Εύχομαι ολόψυχα στον Αργύρη Μπακιρτζή να συνεχίσει να είναι δημιουργικός και να μάς χαρίζει - πάντα με αυτόν τον υγιή και γοητευτικό ερασιτεχνισμό του - όμορφες στιγμές σαν αυτή της περασμένης Παρασκευής ......

Κώστας

Ε λοιπόν θα την πω την αμαρτία μου! Δεν ξέρω τον κύριο Αργύρη Μπακιρτζή! Ούτε είχα ακούσει ξανά το όνομά του, ούτε τη φωνή του, ούτε τον είχα ξαναδεί! Όμως ήθελα να πάω να δω τον Φοίβο στη πρεμιέρα του, ή μάλλον στην πρεμιέρα της πρεμιέρας του! Δεν είμαι καλός στο γράψιμο, το μόνο που έχω να πω είναι ότι ήταν καταπληκτικοί μαζί, σαν να βλέπω πατέρα με γιο, πολύς σεβασμός μεταξύ τους και ο κύριος Μπακιρτζής έχει τρομερό χιούμορ! Γέλασα πάρα πολύ με τις ατάκες του, με τη χημεία του με το Φοίβο (θα μου πεις αν δεν ταιριάζανε δεν θα συμπεθεριάζανε! - που λέει ο λόγος, δεν νομίζω να έχω χάσει κάτι??), με το... πουκάμισό του! Ευτυχώς το σχόλιο του για το πουκάμισό του ήρθε να με αποζημιώσει που προηγουμένως είχα γελάσει! Επίσης, μ´ άρεσε πολύ η "Όμορφη πόρτα" από το στόμα του. Παράξενη φωνή, δεν μπορώ να προσδιορίσω αλλά του έδινε άλλο νόημα! Πολύ καλή επιλογή Φοίβο, μπράβο! Καλή συνέχεια!

Αλέξανδρος

Είχα την χαρά να βρίσκομαι στη πρεμιέρα των «πρεμιέρων».

Το να ακούω τον Φοίβο ζωντανά, για μένα τουλάχιστον, είναι κάτι μαγικό. Αυτή τη φορά η μαγεία είχε και παρέα και ήταν ακόμα πιο συναρπαστικά. Το όλο concept με τους καλεσμένους ήταν πιστεύω επιτυχία. Μου δίνεται έτσι και η ευκαιρία να ακούσω τον Φοίβο σε τραγούδια άλλων καλλιτεχνών γιατί τα δικά του cd τα έχω λιώσει. Και όχι μόνο αυτό αλλά και να ανακαλύψω καλλιτέχνες όπως ο Μπακιρτζής που δεν γνώριζα. Λατρεύω τις ατάκες μεταξύ των τραγουδιών αλλά και τους συνειρμούς που τα προλογίζουν όπως επίσης βρήκα πολύ ευρυματικό το ποτ πουρί των παλαιών διαφημίσεων. Θεωρώ ότι ακόμα και αυτοί που παρευρέθηκαν εκεί χωρίς να είναι Φοιβολάτρες, πέρασαν όμορφα και δεν πρέπει ούτε για μια στιγμή να βαρεθήκαν. Βέβαια δεν θα σου κρύψω ότι γενικώς τα κέντρα και αυτό το θεματάκι «τραπέζι-μπουκάλι» ή και το άλλο «α! δύο άτομα είστε, ε τότε στον εξώστη» με χαλάει τρελλά. Ειδικά τον Φοίβο το προτιμώ σε συναυλίες. Νομίζω ότι του ταιριάζουν καλύτερα γιατί η κατάσταση δεν είναι τόσο στημμένη. Προσωπικά νοσταλγώ το βράδυ εκείνο πριν 13 χρόνια, όταν ο Φοίβος τραγουδούσε σε ένα μπαράκι στα Εξάρχεια, είμασταν δέκα τραπέζια όλα κι όλα, όλοι κοντά του και τραγουδούσαμε μαζί… Δεν πειράζει όμως, μακάρι να τον ανακαλύψει και να τον αγαπήσει όλη η Ελλάδα και ας χρειάζεται να πηγαίνουμε και στο Μέγαρο….Θα κλείσω με μία προσωπική επιθυμία-ιδέα: Να κυκλοφορούσε ένα cd που να λεγόταν π.χ. «Οι απίθανες περιπέτειες του Φοίβου Δεληβοριά #2» που να περιείχε όλους τους καλεσμένους των πρεμιέρων και να τραγουδά ο καθένας ένα δικό του τραγούδι παρέα με το Φοίβο!!!!! Τέλειο???

Σας ευχαριστώ για την πρόσκληση και εύχομαι πολλές πολλές πολλές ακόμα υπέροχες βραδιές με τον Φοιβάκο.

Μυρτώ