Δε συνηθίζω να επισκέπτομαι την Αθήνα μέσα στο κατακαλόκαιρο, ενώ από την άλλη σχεδόν κάθε μου κάθοδος σε αυτήν συνοδεύεται από την παρακολούθηση τουλάχιστον ενός "μουσικού γεγονότος". Τετάρτη 17/7 λοιπόν και στο πρόγραμμα της ημέρας προστέθηκε η "απόβαση" στο καινούργιο ανοιχτό θεατράκι της Καισαριανής.

Η (κακή;) συνήθεια της υπερβολικά πολύ έγκαιρης προσέλευσης δεν έλειπε ούτε αυτή τη φορά, προσφέροντας όμως την ευκαιρία προσεκτικότερης παρατήρησης του χώρου. Ανάμεσα σε αθλητικές εγκαταστάσεις, ένα βοηθητικό γήπεδο ποδοσφαίρου και ένα μικρό νταμάρι, στημένο το σκηνικό της αποψινής βραδιάς, άλλα και όλων των εκδηλώσεων του Δήμου Καισαριανής. Σίγουρα όχι η εντυπωσιακότερη εικόνα, αλλά αναμφισβήτητα μια αξιέπαινη προσπάθεια για τον πολιτισμό στην περιοχή που, όπως και οποιαδήποτε ανάλογη της, καλό είναι να συνεχιστεί. Φθηνό εισιτήριο, χάρη στον διοργανωτή, προσέλευση σε βαθμό κοντά στο ικανοποιητικό και η παράσταση "Κ-13" ξεκινά.

Το να μη μένεις στην Αθήνα σου δίνει την πολυτέλεια να λαχταράς και να εντυπωσιάζεσαι κάθε φορά. Παρόλο που η παράσταση παρέμεινε, σε κάποιο βαθμό βέβαια, ίδια με τις εμφανίσεις στο "Κύτταρο" και το Θέατρο "Χώρα"(που είχα επίσης παρακολουθήσει) λοιπόν, το να πω ότι δεν ενθουσιάστηκα τουλάχιστον το ίδιο με τις προηγούμενες φορές θα ήταν ψέμα. Ο Φοίβος "εκεί", άνετος, ευδιάθετος, με τη γνωστή φετινή συναυλιακή του παρέα.

Αρκετά τα highlights της βραδιάς, πολλά από τα οποία θα αναγνωρίσουν οι "θαμώνες" των παραστάσεων του Κ-13. Η καθιερωμένη κάθοδος του Φοίβου στην "Γυναίκα του Πατώκου" έλαβε χώρα παρά την "τάφρο" με χαλίκια που χώριζε τη σκηνή με το χώρο όπου βρισκόταν το κοινό, ενώ δεν έλειψαν και οι καταπληκτικές παρλάτες-εισαγωγές τραγουδιών όπως η "Υβρεοπομπή". Στις πιο ευχάριστες εκπλήξεις, η αναφορά στον Μάνο Χατζιδάκι, τόσο με τον "Ταχυδρόμο", όσο και με τη διασκευή στο "Αστέρι του Βοριά" και, φυσικά, η παρουσίαση του "Με φλάουτα και κιθάρες", καθώς για μένα ήταν η πρώτη φορά που άκουγα ζωντανά τραγούδι από το δίσκο "Παρέλαση", ενθουσιασμένος και με την ουσία πέρα από το γεγονός. Στα θετικά της βραδιάς επίσης οι πολύ πιο αναβαθμισμένοι φωτισμοί και ο ήχος μετά το πρώτο τέταρτο, όπου φάνηκε να υπάρχουν κάποια μικροπροβλήματα, κυρίως με τις εντάσεις στις φωνές.

Το κλείσιμο της συναυλίας ήρθε αφήνοντάς δυο διαπιστώσεις πίσω του: μια ωραία συναυλία δεν σου είναι ποτέ αρκετή, αλλά μπορεί σίγουρα να αποτελέσει το δροσερό "αεράκι" που ψάχνεις, ένα λόγο για να λαχταρήσεις και να αναζητήσεις ξανά.

Θάνος Καλλίνης

Η συναυλία του Φοίβου στην Καισαριανή ήταν η καλύτερη αφορμή για να ζητήσω διανυκτέρευση από το στρατόπεδο! Ένα δίωρο σχεδόν, με "μελωδίες που ξεφεύγουν" στο "εμπρός μέρος της δημιουργίας..", όλα τόσο απλά και όμορφα.
Μια καλοκαιρινή δροσερή βραδυά, με λίγο σχετικά κόσμο που όμως τουλάχιστον εμάς τους θεατές μας κάνει χαρούμενους. Ίσως νιώθουμε ότι ο Φοίβος παίζει μόνο για εμάς, κάπως επίλεκτοι. Το νιώθει και ο ίδιος πλέον. Δεν χρειάστηκαν "συστάσεις " τα τραγούδια του, αφού όπως είπε ..τις έχω πει πολλές φορές (συγκεκριμένα για την υβρεοπομπή). Εντούτοις όλοι ξέραμε για "εκείνη" που της πέταγε νεράτζια, για τα κάλαντα που του είπαν "και του χρόνου" και τον σήκωσαν από τον υπολογιστή, για τον πατέρα του "Φώτη" που τον έβγαζε βόλτα στο Θησείο και τόσες άλλες ιστορίες γεμάτες παιδική αθωότητα και εμπνευστικές εμπειρίες.
Ο Φοίβος έζησε με ένταση τα τραγούδια του επάνω στη σκηνή, αλλά και με μια συστολή ειδικά στα πιο ακουστικά "Φώτης" και "το καλοκαίρι θα´ρθει". Δεν παρέλειψε να αναφερθεί στον "άλλο" του πατέρα όπως είπε, το Μάνο Χατζιδάκι, αφιερώνοντάς του τον "Ταχυδρόμο" και "Τ´ αστέρι του βοριά".
Καλοσυνάτος και ανοικτός με όλους στο καμαρίνι, με χαροποίησε που μου είπε ότι έχει στο μυαλό του ένα πιο "ακουστικό" πρόγραμμα και λιγότερο "ηλεκτρικό". "Μείνε ήσυχος" μου είπε, "το´χω κι εγώ υπ´όψιν μου, το θέλω". Πιστεύω ότι μια συναυλία, όπως του Αλκίνοου πριν από μερικά χρόνια μόνο με μια κιθάρα, θα είναι ότι περισσότερο συναυλιακά έχει αγγίξει όλους μας.
"Να´σαι γερός και να δημιουργείς" ήταν η τελευταία μου κουβέντα πριν μου χτυπήσει φιλικά την πλάτη σα δυο παλιόφιλοι.
Βλέπω από μακρυά δυο νυσταγμένα παιδιά που έρχονται να με αλλάξουν.
Απόψε που σου γράφω μπαίνω στον μήνα τον ένατο..

Αλέξης

Συναυλία του Φοίβου στην Καισαριανή ή συναυλία του Μίλτου στο Αττικό Άλσος;; Αυτό το ερώτημα με βασάνιζε μέρες... Τελικά η καλή παρέα και η προσμονή να γνωρίσω και νέα άτομα από την Πέρα Χώρα με οδήγησαν στην πρώτη.. και δεν το μετάνιωσα!! 

Το νέο θεατράκι της Καισαριανής αποδείχτηκε όμορφος και, παρά τον λίγο σχετικά κόσμο, ζεστός χώρος. Το κοινό αφέθηκε στο μουσικό ταξίδι του Φοίβου, χωρίς διάθεση για χορό όμως όπως λίγες μέρες πριν. Διαφορετικός χώρος και περίσταση, διαφορετικό κλίμα.. εξίσου όμορφα.

Μελωδίες γνωστές και αγαπημένες, αλλά και εκπλήξεις! Επιτέλους, άκουσα τραγούδι από την Παρέλαση μετά από αρκετά χρόνια. Με φλάουτα και κιθάρες, με νέο ήχο, αλλά και με την ίδια αθωότητα της πρώτης εκτέλεσης.

Ένα πολύ όμορφο μουσικό ταξίδι... ό,τι καλύτερο για το καλοκαιρινό βράδυ μας!
polina

Καταρχήν, το Θεατράκι της Καισαριανής βρίσκεται σε πολύ ωραίο μέρος, κάτω από εντυπωσιακά βράχια (τα οποία χθες μάς έκρυβαν το υπέροχο φεγγάρι, που ήταν σχεδόν πανσέληνος !!!!). Πίσω από την εξέδρα, που χρησίμευε ως σκηνή, υπήρχαν κρυμμένα μωβ φώτα, που έκαναν τα βράχια να φαίνονται πιο εντυπωσιακά, χρωματίζοντάς τα με μωβ χρώμα (που ... είναι και της μόδας, έτσι??]. Κι όμως, δεν επρόκειτο να δώσουν συναυλία οι Deep Purple αλλά ... ο Φοίβος !!!

Ο ήχος χθες ήταν πολύ - πολύ καλός, καμία σχέση με αυτόν της Βάρκιζας. Η δε συναυλία του Φοίβου ήταν - κατά την ταπεινή μου άποψη - μία από τις καλύτερες που έχει δώσει τα τελευταία χρόνια. Τα θετικά που κρατάω από τη χθεσινή βραδυά είναι τα εξής :
1. Το παιχνίδισμα με τα φώτα ... πολύ εντυπωσιακό και "εμπνευσμένο". Την ώρα που τραγουδούσε ο Φοίβος, παρήλαυναν από πίσω του οι καλύτεροι συνδυασμοί χρωμάτων, προερχόμενοι από το φωτισμό: χρώματα γαλάζια, χρώματα κίτρινα και πορτοκαλί...
2. Η στιγμή που ο Φοίβος κατέβηκε από τη σκηνή όταν τραγούδησε - τι άλλο ??? - τη "Γυναίκα του Πατώκου" !!! Πρόσεξα τις κινήσεις του: Αφού ανακατεύτηκε με τον κόσμο, μετά έκατσε δύο θέσεις πίσω από μένα, δίπλα σε μία πολύ νόστιμη κοπέλα. Από εκείνη τη θέση κουνούσε τα χέρια του και διηύθυνε την μπάντα που βρισκόταν επί σκηνής!!! Και μετά, ακούμπησε το χέρι του στό μάγουλο της κοπέλας, που καθόταν δίπλα του, και τής τραγουδούσε, με την τρυφερότητα που τον διακρίνει, τα γνωστά : "ποια είναι η πιο αγγελική, ποια είναι η πιο εμπνευστική" κλπ κλπ. Η κοπέλα εκείνη τη στιγμή ... μάλλον θα πετούσε στον 7ο ουρανό από τη χαρά της (το πλατύ χαμόγελό της .... τα έλεγε όλα !!!).
3. Η διασκευή που έκανε ο Φοίβος κι η μπάντα του στο "Αστέρι του Βοριά" του Χατζιδάκι, σε μπλουζ - ροκ εκδοχή, πλημμυρισμένη με ηλεκτρισμό (οι ηλεκτρικές κιθάρες των Γιώτη / Βασίλη ζωγράφισαν !!! Συν το γεγονός ότι έχουν φτάσει σε σημείο να ακούγονται τέλεια συγχρονισμένες!!!).
4. Επιτέλους .... ακούσαμε τραγούδι από την "Παρέλαση" : "Με φλάουτα και κιθάρες" και .... με τέρμα τα γκάζια, δηλαδή σε "χαρντ - ροκ" εκδοχή !!! Πολύ ωραία στιγμή, η οποία ξεσήκωσε τον κόσμο .....
5. Η εκτέλεση του "Φώτης". Ο Βασίλης έπαιξε με μια κλασική κιθάρα, την οποία, όπως μάς πληροφόρησε, έφερε από Ισπανία !!! Κι αυτή η ισπανική κιθάρα έβγαζε έναν ήχο, που θύμιζε μουσική φλαμένγκο, .... άλλο πράγμα !!! Η δε εκτέλεση του "Φώτης", με τον Φοίβο στην ακουστική κιθάρα και τον Βασίλη στις "ισπανο - φλαμένγκο" πινελιές ήταν καταπληκτική !!! (κρίμα που δεν ήταν μαζί μας η mardemarzo)...
6. Με τον ίδιο υπέροχο τρόπο παρουσιάστηκε και το "Καλοκαίρι θα ´ρθει". Ο Φοίβος στην ακουστική κιθάρα κι ο Βασίλης στην ισπανική κιθάρα. Πολύ ωραία και αυτή η εκδοχή του τραγουδιού και, φυσικά, έκπληξη για εμάς που το έχουμε συνηθίσει με το πιανάκι.
7. Μού άρεσε το γεγονός ότι η Μάρω Μαρκέλλου κερδίζει όλο και περισσότερο την εκτίμηση και τη συμπάθεια του κοινού. Πραγματικά, χθες ο κόσμος ευχαριστήθηκε και απόλαυσε με όλη του την ψυχή τον Σκρουτζ μακ Ντακ. Θα ευχηθώ στη γλυκύτατη και συμπαθέστατη Μάρω "καλή επιτυχία" και "καλοτάξιδο" το δισκογραφικό της ντεμούτο, το οποίο, πιθανότατα, σε λίγους μήνες θα κυκλοφορήσει.... Επιπλέον, το βαλσάκι που η Μάρω χόρεψε επί σκηνής με τον Φοίβο ήταν από τις πιο γλυκιές και πιο τρυφερές στιγμές της βραδυάς

Και τώρα .... ήρθε η άχαρη στιγμή να γράψω τι ήταν .... "ΠΑΚΕΤΟ" από τη χθεσινή βραδυά.... Ευτυχώς, πάντως, τα αρνητικά της χθεσινής συναυλίας είναι ελάχιστα και δεν επηρέασαν σε καμία περίπτωση τη μαγική ατμόσφαιρα της Καισαριανιώτικης βραδυάς .....
Καταρχήν, νομίζω ότι το "Τσάι Γιασεμιού" (Μουσική Λάκης Παπαδόπουλος, στίχοι Μαριανίνα Κριεζή) δεν ταιριάζει καθόλου με τη φωνή της Μάρως. Η - ιδιότυπη - φωνή της τραγουδοποιού είναι η πλέον κατάλληλη για να υποστηρίξει τα δικά της τραγούδια. Όχι, όμως, για το συγκεκριμένο τραγούδι, το οποίο "βαραίνει" η καταπληκτική ερμηνεία της Αρλέτας. Επίσης, κάποιες "δεύτερες φωνές" που έκανε η Μάρω σε κάποια τραγούδια .... μού φάνηκαν τελείως "εκτός κλίματος". Βεβαίως, η Μάρω είναι "χάρμα οφθαλμών" όταν τη βλέπεις να "παθιάζεται" στη σκηνή και να ευχαριστιέται με αυτό που κάνει. Όμως, η φωνή της (προσοχή: όταν τραγουδάει τραγούδια άλλων, όχι όταν τραγουδάει τα δικά της) χρειάζεται ακόμη εξάσκηση και πολλή δουλειά (λυπούμαι αν στεναχωρώ τη Μάρω μας. Να ξέρει, όμως, ότι τα γράφω αυτά με καλοπροαίρετη διάθεση και μόνο και ότι ... περιμένω πώς και πώς να κυκλοφορήσει το δισκογραφικό της ντεμπούτο). Επίσης .... η "εξηλεκτρισμένη" εκδοχή της "Κικής" μπορώ να πω ότι δεν μού άρεσε καθόλου. Σε αυτό το τραγούδι ταιριάζει άλλου είδους προσέγγιση .....

Τέλος .... ευχαριστώ πάρα - πάρα πολύ για την υπέροχη παρέα τους Περαχωρίτες που συνάντησα και στις δύο συναυλίες. Όλοι τους είναι εξαιρετικά παιδιά ...... Με το καλό να ανταμώσουμε ξανά στις επόμενες συναυλίες του Φοίβου ...

Κώστας